اطلاعات علمی دارو ها

لورم ایپسوم متن ساختگی با تولید سادگی نامفهوم از صنعت چاپلورم ایپسوم متن ساختگی با تولید سادگی نامفهوم از صنعت چاپلورم ایپسوم متن ساختگی با تولید سادگی نامفهوم از صنعت چاپلورم ایپسوم متن ساختگی با تولید سادگی نامفهوم از صنعت چاپلورم ایپسوم متن ساختگی با تولید سادگی نامفهوم از صنعت چاپلورم ایپسوم متن ساختگی با تولید سادگی نامفهوم از صنعت چاپلورم ایپسوم متن ساختگی با تولید سادگی نامفهوم از صنعت چاپلورم ایپسوم متن ساختگی با تولید سادگی نامفهوم از صنعت چاپلورم ایپسوم متن ساختگی با تولید سادگی نامفهوم از صنعت چاپلورم ایپسوم متن ساختگی با تولید سادگی نامفهوم از صنعت چاپلورم ایپسوم متن ساختگی با تولید سادگی نامفهوم از صنعت چاپلورم ایپسوم متن ساختگی با تولید سادگی نامفهوم از صنعت چاپلورم ایپسوم متن ساختگی با تولید سادگی نامفهوم از صنعت چاپلورم ایپسوم متن ساختگی با تولید سادگی نامفهوم از صنعت چاپلورم ایپسوم متن ساختگی با تولید سادگی نامفهوم از صنعت چاپلورم ایپسوم متن ساختگی با تولید سادگی نامفهوم از صنعت چاپ

لورم ایپسوم متن ساختگی با تولید سادگی نامفهوم از صنعت چاپلورم ایپسوم متن ساختگی با تولید سادگی نامفهوم از صنعت چاپلورم ایپسوم متن ساختگی با تولید سادگی نامفهوم از صنعت چاپلورم ایپسوم متن ساختگی با تولید سادگی نامفهوم از صنعت چاپلورم ایپسوم متن ساختگی با تولید سادگی نامفهوم از صنعت چاپلورم ایپسوم متن ساختگی با تولید سادگی نامفهوم از صنعت چاپلورم ایپسوم متن ساختگی با تولید سادگی نامفهوم از صنعت چاپلورم ایپسوم متن ساختگی با تولید سادگی نامفهوم از صنعت چاپلورم ایپسوم متن ساختگی با تولید سادگی نامفهوم از صنعت چاپلورم ایپسوم متن ساختگی با تولید سادگی نامفهوم از صنعت چاپلورم ایپسوم متن ساختگی با تولید سادگی نامفهوم از صنعت چاپلورم ایپسوم متن ساختگی با تولید سادگی نامفهوم از صنعت چاپلورم ایپسوم متن ساختگی با تولید سادگی نامفهوم از صنعت چاپلورم ایپسوم متن ساختگی با تولید سادگی نامفهوم از صنعت چاپلورم ایپسوم متن ساختگی با تولید سادگی نامفهوم از صنعت چاپلورم ایپسوم متن ساختگی با تولید سادگی نامفهوم از صنعت چاپ2

تعلاعغل

مقدار تجویزی و روش مصرف:

مقدار تجویز معمول این دارو بسته به شرایط فرد به صورت زیر است:

-مبتلایان به MCL و MZL: ۵۶۰ میلی گرم یک بار در روز تا زمان پیشرفت بیماری و یا سمیت غیرقابل قبول

-مبتلایان به CLL و SLL و WM: تجویز به صورت تک دارویی یا درمان ترکیبی (در کنار داروهایی همچون بِنداموستین یا ریتوکسیمَب) : ۴۲۰ میلی گرم یک بار در روز تا زمان پیشرفت بیماری و یا بروز سمیت غیرقابل قبول

-مبتلایان به بیماری پیوند مزمن علیه میزبان (cGVHD): ۴۲۰ میلی گرم یک بار در روز تا زمان پیشرفت بیماری و یا بازگشت بدخیمی زمینه ساز و یا سمیت غیرقابل قبول.

-تنظیم مقدار مصرفی در موارد بروز عوارض جانبی:

*در صورت بروز هرگونه سمیت غیرخونی درجه ۳ یا سمیت بالاتر، نوتروپنی همراه با تب یا عفونت درجه ۳ یا عفونت بالاتر و یا سمیت خونی درجه ۴ نیاز به قطع درمان با ایبروتینیب است. در صورت بهبودی علائم سمیت و کاهش آن به درجه ۱ یا پایه، پزشک  معالج می تواند دوباره درمان را با مقدار مصرفی اولیه شروع نماید.

*در صورت وقوع مجدد علائم سمیت، مقدار مصرفی باید به ۱۴۰ میلی گرم در روز کاهش پیدا کند. در صورت ادامه سمیت و یا بروز مجدد سمیت پس از کاهش مقدار مصرفی به تعداد دفعات (حداقل دو بار کاهش مقدار مصرفی)، ممکن است به قطع درمان نیاز باشد.

تنظیم مقدار مصرفی در بیماران دارای اختلالات کبدی:
• مقدار پیشنهادی در بیماران دارای اختلالات خفیف کبدی بر اساس معیار Child-Pugh Class A: 140 میلی گرم روزانه
• مقدار پیشنهادی در بیماران دارای اختلالات متوسط کبدی براساس معیار Child-Pugh Class B: 70 میلی گرم روزانه
• در بیماران دارای اختلالات شدید کبدی (Child-Pugh Class C) ایبروتینیب نباید تجویز شود.
روش مصرف:
• ایبروتینیب را یک بار در روز و در زمان مشخص از روز مصرف نمایید.
• این دارو را همراه با یک لیوان آب مصرف نمایید و از شکستن و یا جویدن قرص ها خودداری نمایید.
• ایبروتینیب را می توان همراه آب از طریق لوله تغذیه بینی-معده ای (NG) و یا percutaneous endoscopic gastrostomy (PEG) برای بیماران تجویز نمود.

شکل و قدرت دارویی:

این دارو به صورت قرص های روکش دار ۱۴۰ میلی گرمی برای مصرف خوراکی موجود است.

هشدارها و موارد احتیاط:

*خونریزی:
-مواردی از خونریزی تهدید کننده حیات در مصرف کنندگان ایبروتینیب گزارش شده است.که شامل خونریزی درجه ۳ یا بالاتر مانند خونریزی داخل جمجمه (هماتوم زیرجلدی)، خونریزی در دستگاه گوارش، خون در ادرار و خونریزی بعد از جراحی است.
-به طور کلی خونریزی در هر درجه ای مانند کبودی و خون مردگی تقریبا در نیمی از مصرف کنندگان ایبروتینیب ممکن است رخ بدهد.
-مصرف هم زمان ایبروتینیب همراه با داروهای ضد پلاکت و و ضد انعقاد می تواند احتمال بروز خونریزی را افزایش دهد و به همین دلیل در این گروه از بیماران مزایا و خطرات احتمالی ناشی از درمان همزمان با این داروها باید در نظر گرفته شود.
-حداقل ۳ تا ۷ روز قبل و بعد از عمل جراحی بسته به نوع عمل جراحی و احتمال خطر خونریزی ناشی از آن ممکن است قطع مصرف ایبروتینیب لازم باشد.
*عفونت:
-مواردی از عفونت های کشنده و غیرکشنده (از جمله عفونت باکتریایی، قارچی و ویروسی) در مصرف کنندگان ایبروتینیب گزارش شده است.
-هم چنین مواردی از عفونت درجه ۳ و یا بالاتر و مواردی از عفونت پنومنی ناشی از ارگانیسم فرصت طلب پنوموسیستیس جیروسی نیز در این افراد گزارش شده است، به همین منظور توصیه می شود در مورد افرادی که بیشتر در معرض خطر ابتلا به عفونت های فرصت طلب هستند از درمان های پیشگیری کننده استفاده شود و همچنین از نظر بروز تب و یا عفونت باید تحت نظارت و اقدامات درمانی پزشک معالج خود قرار گیرند.
-علاوه براین مواردی از انسفالوپاتی مولتی فوکال پیشرونده ( PML ) نیز گزارش شده است که بیماران مصرف کننده ایبروتینیب از نظر بروز علائم و نشانه های احتمالی آن باید ارزیابی شوند.
*سمیت های خونی:
بر اساس نتایج آزمایشات، مواردی از سمیت خونی درجه 3 یا 4 شامل نوتروپنی ، ترومبوسیتوپنی و کم خونی در بیماران مبتلا به بدخیمی B سل که فقط از داروی ایبروتینیب استفاده کرده اند، گزارش شده است.
یه همین منظور پایش کامل تعداد سلول های خونی (CBC) به صورت ماهیانه و یا در صورت بروز علائم بالینی توصیه می شود. لنفوسیتوزیس (افزایش بیشتر از 50 درصدی لنفوسیت ها نسبت به مقدار اولیه) به ویژه در هفته های اول درمان ( 8 الی 14 هفته ابتدایی درمان، بسته به بیماری زمینه ای) می تواند رخ دهد. لذا در بیمارانی که افزایش سریعی در میزان لنفوسیت ها داشته باشند (بیشتر از 400000 عدد در میکرولیتر) باید از نظر بروز علائم لکو اِستاز تحت پایش قرار گیرند.
*آریتمی قلبی:
-مواردی از آریتمی قلبی شدید و کشنده در مصرف کنندگان ایبروتینیب گزارش شده است. بیشتر این موارد در افرادی گزارش شده است که عوامل خطر بیماری قلبی، فشار خون بالا، عفونت های حاد و یا سابقه ابتلا به آریتمی قلبی را داشته اند.
-به همین منظور توصیه می شود بیماران از نظر عملکرد قلبی تحت نظر قرار بگیرند و در افرادی که دچارعلائمی چون تپش قلب، سبکی سر، سنکوپ و درد قفسه سینه و یا تنگی نفس می شوند باید نوار قلبی (ECG) بررسی شده و در صورت تداوم بروز آریتمی قلبی مزایا و معایب استفاده از رژیم درمانی ایبروتینیب ارزیابی مجدد گردد.
*افزایش فشار خون:
افزایش فشار خون در بیشتر موارد در محدوده زمانی ۴ تا ۶ ماه پس از شروع مصرف ایبروتینیب اتفاق می افتد. به همین منظور فشار خون بیماران طی دوره درمان با ایبروتینیب باید پایش شود. در صورت افزایش فشار خون ممکن است به کنترل پرفشاری خون نیاز باشد.
*سندروم لیز تومور:
-موارد نادری از سندروم لیز تومور با ایبروتینیب گزارش شده است.
– باید بیماران از نظر بروز این سندروم (مانند وجود توموری با اندازه بزرگ) پایش شوند و در صورت بروز، باید درمان های لازم صورت پذیرد.
*آسیب جنینی:
یافته های حیوانی حاکی از آن است که مصرف ایبروتینیب در دوران بارداری می تواند باعث آسیب جنینی شود. بنابراین باید در طول درمان و تا ۳۰ روز پس از مصرف نوبت نهایی ایبروتینیب، از روشهای موثر جلوگیری از بارداری استفاده شود.

توصیه می شود اطاعات کامل داروی ایبروزا – IBRUXHA را این جا بخوانید.

عهغاعخل

مقدار مصرف و روش تجویز

مقدار مصرف هر دارو را پزشک تعیین می¬نماید، اما میزان معمول مصرف این دارو ۸۰۰ میلی گرم در روز است.
در صورت بروز عوارض جانبی بسته به نظر پزشک معالج ممکن است نیاز به کاهش میزان دوز مصرفی دارو باشد.

 هشدارها و موارد احتیاط

رخدادهای قلبی:

مواردی از ایسکمی قلبی و انفارکتوس در مصرف کنندگان سورافنیب گزارش شده است. در بیماران با زمینه بیماری های قلبی می تواند شرایط بیماری را تشدید نماید. در صورت بروز علائم ایسکمی قلبی بسته به نظر پزشک معالج قطع موقت و یا قطع کامل دارو ممکن است صورت پذیرد.

توصیه می شود اطاعات کامل داروی سورازا – SORAXHA را این جا بخوانید.

احتمال خونریزی:

مصرف سورافینیب می تواند با افزایش احتمال خونریزی همراه باشد. به همین منظور در صورت بروز هرگونه خونریزی که نیازمند مداخله پزشکی باشد، قطع دارو باید صورت پذیرد.

طولانی شدن فاصله QT :

افزایش فاصله QT در طی مصرف سورافنیب گزارش شده است که می تواند با خطر آریتمی های بطنی همراه باشد. لذا از مصرف دارو در بیمارانی که مبتلا به اختلالات مادرزادی هدایتی قلب بوده پرهیز شود. سطوح سرمی الکترولیت ها (کلسیم، منیزیم، پتاسیم) و نوار قلب در افراد با نارسایی قلبی، برادی آریتمی و یا افرادی که به طور همزمان در حال مصرف داروهایی هستند که منجر به طولانی شده فاصله QT می شود باید بررسی شود.

افزایش فشارخون:

مواردی از افزایش فشار خون در مصرف کنندگان سورافینیب گزارش شده است. به همین منظور ارزیابی میزان فشار خون در ۶ هفته اول شروع استفاده از دارو توصیه می شود. در بیماران با فشار خون زمینه ای و یا افرادی که با وجود مصرف داروهای پایین آورنده فشار خون از کنترل مناسبی برخوردار نیستند با احتیاط مصرف شود.

سمیت پوستی:

واکنش های مربوط به پوست دست و پا و راش پوستی جزء شایع ترین عوارض پوستی ناشی از سورافینیب به شمار می آید. این واکنش ها به طور معمول خفیف تا متوسط بوده و در ۶ هفته ابتدای شروع مصرف سورافینیب رخ می دهد. به منظور کنترل عوارض خفیف تا متوسط می توان از درمان های موضعی، کاهش دوز و یا افزایش فواصل تجویز استفاده نمود. در صورت بروز عارضه شدید و یا تدام عارضه قطع درمان توصیه می شود.

پرفوراسیون گوارشی:

موارد بسیار نادری ار پرفوراسیون گوارشی در مصرف کنندگان سورافینیب گزارش شده است. در صورت بروز نشانه هایی مبنی بر مشکلات گوارشی (دردهای شکمی، یبوست یا تهوع) در طی مصرف دارو ، باید هرچه سریع تر بررسی و در صورت نیاز مصرف دارو قطع شود.

اختلال در بهبود زخم:

به علت اثرات منفی سورافنیب بر روند ترمیم زخم توصیه می شود بیمارانی که کاندید انجام جراحی های وسیع می باشند به طور موقت مصرف دارو قطع شود.

سمیت کبدی:

سمیت کبدی ناشی از سورافنیب .

اختلالات تیروئید:

به دلیل احتمال اثرات دارو بر روی ترشح هورمون تیروئیدی مانیتورینگ سطح سرمی Tsh در طی مصرف سورافینیب به صورت ماهیانه و یا بر اساس شواهد بالینی مورد نیاز توصیه می شود. تنظیم دوز مکمل های تیروئیدی در طی مصرف دارو نیز توصیه می شود.

تناعذ

اتلبهفغب

علعغل

مالغل

متلغعب

تذاغ

نلغمع

منیبلتهثت

مکانیسم اثر تبازیو چیست؟

تری‌فلونوماید با مهار آنزیم دی‌هیدرو اوروتات دهیدروژناز (DHODH)، ساخت نوکلئوتیدهای پیریمیدین را مختل کرده و تکثیر لنفوسیت‌های فعال T و B را کاهش می‌دهد. این فرآیند منجر به مهار پاسخ ایمنی بیش‌فعال در بیماری MS می‌شود.

موارد مصرف دارو چیست؟

تبازیو^® برای درمان فرم‌های عودکننده بیماری مولتیپل اسکلروزیس از جمله سندرم بالینی منفرد (CIS)، نوع عودکننده-فروکش‌کننده (RRMS)، و فرم پیشرونده ثانویه (SPMS) تجویز می‌شود.

برای کسب اطلاعات تخصصی بیشتر از این دارو به راهنمای مصرف آن مراجعه کرده و یا با واحد پشتیبانی علمی تماس بگیرید.

دوز دارو؟

هر قرص روکش دار تبازیو حاوی 14 میلی گرم داروی تری فلونوماید و به رنگ آبی مات تا آبی کمرنگ است. قرص تبازیو دارای شکل پنج ضلعی است که در یک سمت عدد 14 (مقدار ماده موثره دارویی در یک قرص) و در سمت دیگر حرف انگلیسی Z حك شده است.

نحوه ی مصرف دارو به چه صورت است؟

مقدار مصرف توصیه‌شده، یک قرص ۱۴ میلی‌گرمی یک‌بار در روز است که می‌تواند همراه یا بدون غذا مصرف شود.

هشدار یا موارد احتیاط:

• پیش از شروع درمان، انجام بررسی‌هایی شامل عملکرد کبد، شمارش سلول‌های خونی (CBC)، تست بارداری، فشار خون و ارزیابی وجود عفونت ضروری است.
• احتمال بروز سمیت کبدی، آسیب به جنین، سرکوب مغز استخوان، افزایش فشار خون، عفونت، واکنش‌های حساسیتی شدید، بدخیمی، آسیب ریه، نوروپاتی محیطی و پانکراتیت (در کودکان) وجود دارد.
• در صورت بروز عوارض جدی، دارو باید قطع و با کلستیرامین یا زغال فعال از بدن حذف شود.

تبقهبحا

موارد مصرف دارو چیست؟

دیروکسیمل فومارات برای درمان بیماران مبتلا به اشکال عود کننده مالتیپل اسکلروزیس، از جمله سندرم بالینی ایزوله (CIS)، فرم عود کننده- فروکش کننده (RRMS)، و فرم پیشرونده ثانویه فعال (SPMS) کاربرد دارد.

شکل دارو:

روکسیملا به صورت کپسول انتریک کوت حاوی 231 میلی گرم دیروکسیمل فومارات می باشد.

نحوه ی مصرف دارو به چه صورت است؟

دوز شروع دیروکسیمل فومارات ۲۳۱ میلی‌گرم دوبار در روز است که پس از ۷ روز به دوز نگهدارنده ۴۶۲ میلی‌گرم دو بار در روز افزایش می‌یابد. در صورت عدم تحمل، کاهش موقت دوز مجاز است و باید ظرف ۴ هفته به دوز نگهدارنده بازگردد. کپسول باید کامل بلعیده شود و از جویدن یا خرد کردن آن پرهیز گردد. هنگام مصرف دارو با غذا، از وعده‌های پرچرب یا پرکالری (بیش از ۷۰۰ کالری یا ۳۰ گرم چربی) خودداری شود و همزمان با الکل مصرف نشود.

توصیه می شود اطلاعات کامل دارویی روکسیملا – ROXIMELLA را این جا بخوانید.

هشدار یا موارد احتیاط:

روکسیملا ممکن است باعث واکنش‌های حساسیتی شدید مانند آنافیلاکسی و آنژیوادم شود. خطر ابتلا به لوکوانسفالوپاتی چندکانونی پیشرونده (PML)، یک عفونت مغزی نادر ولی جدی، نیز وجود دارد. همچنین، احتمال بروز عفونت‌های جدی مانند هرپس زوستر و سایر عفونت‌های ویروسی، قارچی و باکتریایی وجود دارد. این دارو می‌تواند موجب کاهش لنفوسیت‌ها شود، بنابراین بررسی منظم شمارش سلول‌های خونی ضروری است. آسیب کبدی نیز گزارش شده و باید عملکرد کبد پایش شود. گرگرفتگی از عوارض شایع است که معمولاً خفیف بوده و با مصرف دارو همراه غذا یا آسپرین کاهش می‌یابد.

ایماتینیب یک مهار کننده پروتئین-تیروزین کیناز می باشد که برای درمان سرطان ها مورد استفاده قرار می گیرد.

مقدار مصرف و روش مصرف زیوک

زیوک باید همراه با وعده غذایی و یک لیوان پر از آب میل شود.

مقدارهای ۴۰۰ و ۶۰۰ میلی گرم باید یک بار در روز استفاده شوند و مقدار ۸۰۰ میلی گرم باید در دو نوبت جداگانه ۴۰۰ میلی گرمی در روز تجویز شود.

این دارو را می توان در آب و یا آب سیب به منظور استفاده راحت تر در افرادی که مشکل در بلع دارند، حل نمود و بعد از حل شدن باید بلافاصله مورد استفاده قرار گیرد. جهت رعايت اصول ايمني در حل کردن دارو، فرد باید از دستكش و پيشبند استفاده نمايد. ابتدا لیوان مخصوص بیمار را که حاوی مقدار مورد نظر از آب و یا آب سیب را بر روی یک سطح صاف قرار دهید. هر ۱۰۰ میلی گرم از ایماتینیب را می توان در ۵۰ سی سی آب و یا آب سیب حل نمایید، به عنوان مثال ایماتینیب ۴۰۰ میلی گرم را در ۲۰۰ سی سی آب و یا آب سیب می توان حل نمود. مقدار مورد نظر از ایماتینیب را با کمک قاشق مخصوص بیمار به خوبی حل کرده و در انتهاي كار نيز بايد از مصرف تمام حجم محلول تهيه شده توسط بیمار اطمينان كامل حاصل نمایید. پس از مصرف داروی حل شده،  دستکش مورد استفاده را قبل از دور انداختن در کیسه پلاستیکی مقاوم قرار دهید و درب آن را گره بزنید.

هشدار و موارد احتیاط

• احتباس مایعات:

در مصرف کنندگان ایماتینیب، بروز احتباس مایع و افزایش وزن به طور معمول رخ می دهد. وزن مصرف کنندگان باید به طور مرتب اندازه گیری شود و در صورت بروز هرگونه افزایش وزن سریع و غیر قابل توجیه و یا سایر علائم و نشانه‌های مرتبط با احتباس مایع، باید اقدامات درمانی لازم صورت پذیرد.

در بیماران مبتلا به بیماری های قلبی عروقی (نارسایی قلبی و یا مبتلا به فشار خون بالا) و بیماری‌های ریوی که تجمع مایع برای بیمار به سختی قابل تحمل است، مصرف ایماتینیب با احتیاط انجام شود.

• سرکوب مغز استخوان:

سرکوب مغز استخوان و کاهش تعداد بعضی از انواع سلول های خونی می‌تواند طی مصرف ایماتینیب رخ دهد. به همین منظور باید ارزیابی سلول‌های خونی در ماه اول به طور  هفتگی، در ماه دوم هر دو هفته یک بار و بعد از آن به صورت دوره ای و بر اساس علائم بالینی بیماران انجام شود.

توصیه می شود اطلاعات کامل دارویی زیوِک – ZIVEK را این جا بخوانید.

• نارسایی احتقانی قلب و اختلال عملکرد بطن چپ:

مواردی از نارسایی قلبی و ناتوانی بطن چپ در مصرف کنندگان نیلوتینیب گزارش شده است. به همین منظور در صورت بروز علائم و نشانه های حاد حملات قلبیو عروقی باید به بیماران توصیه شود تا سریعا به یک مرکز درمانی مراجعه نمایند.

وضعیت قلبی و عروقی بیماران در طی دوره مصرف نیلوتینیب باد به صورت دوره ای مانیتور شود و در صورت نیاز اقدامات درمانی لازم صورت پذیرد.

• سمیت کبدی:

مواردی از نارسایی شدید کبدی در مصرف کنندگان ایماتینیب و یا در تجویز همزمان آن با رژیم‌های شیمی درمانی گزارش شده است. به همین منظور قبل از شروع دارو و بعد از آن به صورت ماهانه و بسته به شرایط، باید عملکرد کبدی بیمار مورد ارزیابی قرار بگیرد. قطع درمان و یا کاهش مقدار مصرف دارو در صورت بروز مشکلات کبدی ممکن است صورت پذیرد.

• خونریزی:

خونریزی درجه 3و4 در مطالعات بالینی بیمارانی که به تازگی تشخیص CMLو GIST در آن ها داده شده است، ممکن است مشاهده شود. تومور های گوارشی می‌توانند علت خونریزی در GIST باشد. باید در شروع مصرف ایماتینیب ارزیابی علائم گوارشی صورت پذیرد.

• اختلالات گوارشی:

ایجاد سوراخ در دستگاه گوارش که ممکن است کشنده باشد در مواردی از مصرف کننگان ایماتینیب گزارش شده است. به همین منظور ایماتینیب باید همراه با وعده غذایی و با یک لیوان بزرگ آب میل شود.

• سمیت پوستی:

واکنش های پوستی (به عنوان مثال، اریتم مولتی فرم و سندروم استیونس- جانسون) در مصرف کنندگان گزارش شده است. در صورت وقوع چنین واکنش‌هایی با دستور پزشک مصرف دارو قطع شده و از شروع مجدد آن پرهیز می گردد.

• کم کاری تیروئید:

کم کاری تیروئید در افرادی که از قبل غده تیروئید آن ها برداشته شده و تحت درمان با داروی لووتیروکسین هستند گزارش شده است. به همین دلیل اندازه‌گیری سطح TSH و تنظیم مقدار مکمل‌های تیروئیدی در مصرف همزمان با ایماتینیب توصیه می‌‌شود.

• آسیب جنینی:

آسیب جنینی ممکن است در زنان باردار مصرف کننده این دارو رخ دهد. به دلیل خطرات احتمالی آن، در مدت مصرف این دارو باید از بارداری جلوگیری گردد.

• کاهش رشد در کودکان و نوجوانان:

تأخیر در رشد در کودکان و نوجوانان مصرف کننده این دارو گزارش شده است. به همین دلیل، نظارت مستقیم بر رشد کودکان مصرف کننده ی این دارو توصیه می شود.

• سندروم لیز تومور:

این سندروم می‌تواند بسیار خطرناک باشد و در بیماران مبتلا به ALL،  CML، GIST  و لوسمی ائوزینوفیلیک گزارش شده است. اصلاح وضعیت هیدراسیون بیمار و درمان سطوح بالای اسید اوریک قبل از شروع ایماتینیب در جلوگیری از وقوع آن موثر است.

• اختلالات مربوط به رانندگی:

به بیماران مصرف کننده ایماتینیب در صورت رانندگی و یا استفاده از ماشین آلاتی که نیازمند دقت و هوشیاری هستند، در طی مدت زمان درمان باید هشدار داده شود. احتمال بروز عوارضی همچون سرگیجه، تاری دید، و یا خواب آلودگی برای بیمار وجود خواهد داشت.

 عوارض جانبی

• عوارض شایع
  • عوارض قلبی عروقی: ادم، افت فشار خون، درد قفسه سینه
  • عوارض عصبی: خستگی، سردرد، افسردگی، اضطراب، اختلالات چشایی، بی‌خوابی، دردهای عضلانی
  • عوارض پوستی: راش پوستی، خارش، تعریق شبانه، ریزش مو
  • عوارض گوارشی: تهوع، اسهال، استفراغ، بی‌اشتهایی، درد شکمی،نفخ، یبوست، خشکی مخاط
  • عوارض خونی: افت گلبول‌های سفید، افت گلبول‌های قرمز، کاهش پلاکت، خونریزی
  • عوارض کبدی: نغییرات آنزیم‌های کبدی، افزایش سطح بیلی‌روبین

در صورت بروز هرگونه عارضه در حین مصرف ایماتینیب با پزشک معالج و یا داروساز و یا واحد حمایت از بیمار و پرستاری شرکت زیست دارو دانش ارتباط برقرار نمایید.

 زیوک و سایز دارو ها

• به منظور جلوگیری از بروز تداخل های دارویی، حتما قبل از شروع مصرف ایماتینیب، فهرست داروهای مصرفی خود را به پزشک معالج خود اطلاع دهید.

• ایماتینیب با بسیاری از واکسن‌ها و دارو هایی همچون وارفارین، اریترومایسین، فنی توئین و حتی داروهای گیاهی همچون آب گریپ فروت، ریشه علف چای و .. می تواند تداخل داشته باشد.

• در حین دوره ی مصرف ایماتینیب، از مصرف فرآورده‌های دارویی و غذایی که مهار کننده و یا القا کننده فعالیت ایزوآنزیم CYP3A4 هستند، خودداری نمایید.

منقتنبتن

تبتبتن

ینیتب

تبنب

پبقنبن

موارد مصرف دارو چیست؟

ریلاپزنت^® در بزرگسالان مبتلا به فرم‌های عودکننده مولتیپل اسکلروزیس، شامل: سندرم بالینی منفرد، فرم عود کننده- فروکش کننده  (RRMS) و و فرم پیشرونده ثانویه فعال (SPMS) در بزرگسالان کاربرد دارد.

دوز دارو

ریلاپزنت به صورت قرص های روکش دار با دوزهای 0.25، 1 و 2 میلی گرم موجود است.

نحوه ی مصرف دارو به چه صورت است؟

قبل از شروع درمان با سیپونیمود، باید تست ژنتیکی CYP2C9 انجام شود تا از دوز مناسب دارو مطمئن شویم.

دوز دقیق و نحوه افزایش تدریجی بر اساس نتایج تست ژنتیکی CYP2C9 تعیین می‌شود.

نحوه شروع مصرف دارو به صورت تدریجی است؛ روز اول و دوم 0.25 میلی‌گرم، روز سوم 0.5 میلی‌گرم، روز چهارم 0.75 میلی‌گرم و 1 میلی‌گرم در روز پنجم. در روز ششم به بعد، دوز نگهدارنده 2 میلی‌گرم در روز است، مگر اینکه طبق نتایج تست ژنتیکی دوز کمتری تعیین شود. اگر مصرف دارو برای بیش از 4 روز قطع شود، باید فرآیند تیتراسیون از ابتدا آغاز گردد.

هشدار یا موارد احتیاط:

• سیپونیمود با کاهش لنفوسیت‌ها ممکن است خطر عفونت‌های شدید (ویروسی، قارچی یا باکتریایی) و لوکوآنسفالوپاتی چندکانونی پیشرونده (PML) را افزایش دهد.
  • پایش قبل از شروع: شمارش سلول‌های خونی (CBC)، عملکرد کبد و کلیه،ECG و تست CYP2C9
  • پایش حین درمان: کنترل منظم لنفوسیت‌ها، آنزیم‌های کبدی و علائم بالینی عفونت یا قلبی.
  • واکسیناسیون: انجام واکسیناسیون پیش از شروع درمان مد نظر قرار داده شود. حین درمان از واکسن‌های زنده خودداری شود.
  • در صورت بروز تب، تنگی نفس، ضعف عضلانی یا علائم جدید دیگر، درمان را قطع و با پزشک مشورت کنید.
  • این دارو ممکن است باعث ادم ماکولا، اختلالات قلبی (کاهش ضربان و آریتمی)، آسیب کبدی، مشکلات تنفسی، افزایش فشار خون، سرطان‌های پوستی، آسیب به جنین، و موارد نادری مانند PRES شود. پس از قطع دارو، احتمال عود بیماری و باقی ماندن اثرات ایمنی وجود دارد. مراقبت و پایش مداوم طی مصرف این دارو لازم است.

توصیه می شود اطلاعات کامل دارویی ریلاپزنت – Relapzent را این جا بخوانید.

برای جزئیات کامل‌تر درباره‌ی موارد مصرف، راهنمای تیتراسیون، عوارض جانبی و تداخلات دارویی، لطفاً به بروشور محصول مراجعه نمایید.

نمبنمب

نمبنبلت